Πρόθεση του συγγραφέα και τρόπος ανάπτυξης μιας παραγράφου

         ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

         ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

 

Κείμενο 1 (Μη λογοτεχνικό, 14509)

 

Η αυτοεκτίμηση του παιδιού

 

Κείμενο της Παναγιώτας Κυπραίου, ψυχοθεραπεύτριας και Συντονίστριας Σχολών Γονέων. Αντλήθηκε από την ιστοσελίδα www.psychotherapeia.net.gr στις 27.9.2021.

 

Αυτοεκτίμηση είναι η αξία που δίνουμε στον εαυτό μας, η γνώση και αίσθηση που έχουμε για όλα όσα θεωρούμε ότι είμαστε. Καλή αυτοεκτίμηση σημαίνει ότι έχεις μια υγιή εικόνα για τον εαυτό σου, μια ήρεμη αίσθηση ότι αξίζεις, ότι είσαι ικανός, μοναδικός, ότι σε αγαπάνε και νιώθεις γενικά ικανοποιημένος με τον εαυτό σου.

Η καλή αυτοεκτίμηση είναι η προστασία του παιδιού απέναντι στις προκλήσεις της ζωής. Τα παιδιά που γνωρίζουν τις δυνατότητες και τις αδυναμίες τους και νιώθουν καλά με τον εαυτό τους, έχουν γενικά μεγαλύτερη ευκολία να διαχειριστούν συγκρούσεις και να αντισταθούν σε αρνητικές επιρροές. Συνήθως χαμογελούν πιο εύκολα, απολαμβάνουν τη ζωή, έχουν ρεαλισμό και αισιοδοξία. Αντίθετα, τα παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση έχουν την τάση να βιώνουν τις προκλήσεις με μεγάλος άγχος και απογοήτευση και δυσκολεύονται να βρουν λύσεις στα προβλήματα. Μπορεί να σκέφτονται π.χ. «Δεν είμαι καλός» ή «Δεν μπορώ να κάνω τίποτα σωστά», οπότε γίνονται παθητικά, αποσύρονται ή παθαίνουν κατάθλιψη. Όταν αντιμετωπίζουν μια νέα πρόκληση μπορεί να σκέφτονται αμέσως «Δεν μπορώ».

Η αυτοεκτίμηση είναι πολύ σημαντικό στοιχείο για μια επιτυχημένη και χαρούμενη ζωή. Ένα άτομο μπορεί να έχει εξυπνάδα και ταλέντο αλλά λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης να μην πετυχαίνει τους στόχους του στην επαγγελματική ή προσωπική του ζωή.

Η αυτοεκτίμηση αρχίζει να αναπτύσσεται πολύ νωρίς στη νηπιακή ηλικία και συνεχίζει να διαμορφώνεται μέχρι την ενηλικίωση. Από νωρίς το παιδί έχει την εμπειρία της επιτυχίας μετά από προσπάθεια και επιμονή. Καθώς προσπαθεί, αποτυγχάνει, ξαναπροσπαθεί, αποτυγχάνει ξανά και τελικά τα καταφέρνει, διαμορφώνει ιδέες για τις ικανότητές του. Ταυτόχρονα, δημιουργεί μια άποψη για τον εαυτό του με βάση τις αλληλεπιδράσεις που έχει με άλλους ανθρώπους. Γι’ αυτό η συμμετοχή του γονιού είναι θεμελιώδης στο να βοηθήσει το παιδί να διαμορφώσει μια σωστή και υγιή αντίληψη για τον εαυτό του. Οι γονείς μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη υγιούς αυτοεκτίμησης, δείχνοντας ενθάρρυνση και ικανοποίηση σε πολλούς τομείς. Καλό είναι να μην εστιάζουν σε έναν συγκεκριμένο τομέα, π.χ. στο να τα πάει καλά σε ένα τεστ ορθογραφίας, γιατί έτσι το παιδί μπορεί να συνδέσει την προσωπική του αξία με το βαθμό του τεστ.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού είναι καθοριστικά, για να χτίσει την αυτοεκτίμησή του. Οι γονείς δεν μπορούν φυσικά να ελέγξουν όλα όσα βλέπει, ακούει ή σκέφτεται το παιδί, που ίσως επηρεάσουν την εικόνα που θα σχηματίσει για τον εαυτό του. Μπορούν όμως να κάνουν αρκετά πράγματα. Οι γονείς είναι οι πρώτοι και πιο σημαντικοί παιδαγωγοί, οπότε έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή στη διαμόρφωση της αυτοεκτίμησης του παιδιού. Μπορούν να φτιάξουν ένα «αποθεματικό αυτοεκτίμησης», όπου το παιδί θα αποθηκεύει πολλά θετικά πράγματα για τον εαυτό του. Στα επόμενα χρόνια αυτό το αποθεματικό θα αντισταθμίσει τις αρνητικές εμπειρίες που αναπόφευκτα θα έχει. Οι σχέσεις που θα αναπτύξει το παιδί με άλλα μέλη της οικογένειας, με δασκάλους, φίλους και άλλους ενηλίκους θα επηρεάσουν φυσικά την αυτοεκτίμησή του περαιτέρω.

 

 

 

Κείμενο 2 (Λογοτεχνικό)

 

Ηλίας Σιμόπουλος (1913-2015)

Εφηβεία

Το κείμενο αντλήθηκε από την ιστοσελίδα http://filologikes maties.blogspot.com/2016/08/blog- post_16.html

 

Τι όμορφο που ήτανε

το παραμύθι της άνοιξης

τα κυριακάτικα πρωινά

με τις καμπάνες του 'Αη-Σπυρίδωνα 

σε μιαν εξαίσια μουσική συναυλία – 

όταν ανεβαίναμε

τα μαρμάρινα σκαλοπάτια 

όταν κατεβαίναμε

τους κήπους με τις τριανταφυλλιές 

όταν δεν υπήρχε χτες

ούτε σήμερα

ούτε αύριο

παρά μονάχα τα ηλιοκαμένα μας σώματα 

με τα πλατιά στέρνα, τα γερά μπράτσα 

τα εφηβικά μας όνειρα

που δεν υποψιάζουνταν τα δόντια της φθοράς 

ο δίχως σύνορα ουρανός

κι ο στρατηλάτης άνεμος 

που ’φερνε τα μηνύματα

μιας άνοιξης αιώνιας

 

Τι όμορφο που ήτανε

το παραμύθι της άνοιξης!

 

 

 

ΘΕΜΑΤΑ

 

ΘΕΜΑ 1

 

1^ο υποερώτημα (μονάδες 10)

 

Ποια η συμβολή των γονέων στην οικοδόμηση της αυτοεκτίμησης των παιδιών τους, σύμφωνα με το κείμενο 1; ( 50-60 λέξεις).

 

Μονάδες 10

 

2^ο υποερώτημα (μονάδες 10)

 

Στο Κείμενο 1 η συγγραφέας χρησιμοποιεί για την οργάνωση της δεύτερης παραγράφου την αιτιολόγηση και την αντίθεση. Να εντοπίσεις τα σχετικά χωρία (μονάδες 6) και να δικαιολογήσεις γιατί, κατά τη γνώμη σου, επιλέγει τους συγκεκριμένους τρόπους. (μονάδες 4)

 

Μονάδες 10

 

3^ο υποερώτημα (μονάδες 15)

 

«Όταν αντιμετωπίζουν μια νέα πρόκληση μπορεί να σκέφτονται αμέσως «Δεν μπορώ». [...] Καλό είναι να μην εστιάζουν σε έναν συγκεκριμένο τομέα, π.χ. στο να τα πάει καλά σε ένα τεστ ορθογραφίας, γιατί έτσι το παιδί μπορεί να συνδέσει την προσωπική του αξία με το βαθμό του τεστ.»

Στα παραπάνω υπογραμμισμένα σημεία επιλέγεται ένα ύφος που ταιριάζει στον προφορικό ή τον γραπτό λόγο; (μονάδες 3) Τι επιτυγχάνεται με την επιλογή αυτή; (μονάδες 6) Να μετασχηματίσεις εκφραστικά ή και συντακτικά τα σημεία αυτά, ώστε πλέον να παραπέμπουν σε πιο σοβαρό ύφος, αν το θεωρείς προφορικό, ή το αντίστροφο.(μονάδες 6)

 

Μονάδες 15

  

ΘΕΜΑ 2

 

Αφού αναφερθείς σύντομα στη σημασία της αυτοεκτίμησης, να προτείνεις τρόπους με τους οποίους πιστεύεις ότι θα μπορούσε να ενισχυθεί η αυτοεκτίμηση των μαθητών στο σχολείο. Υπόθεσε ότι εκφωνείς ομιλία 350-400 λέξεων σε ημερίδα που διοργανώνεται με συμμετοχή σχολείων της περιοχής σου με θέμα: «Το σύγχρονο αποτελεσματικό σχολείο».

 

Μονάδες 30

 

ΘΕΜΑ 3

 

Ο λόγος του ποιητή είναι εικονοποιητικός. Στους στίχους «Τι όμορφο που ήτανε… ούτε αύριο» να εντοπίσεις τις εικόνες και να εξηγήσετε πώς συμβάλλουν στο νόημα και το ύφος του Κειμένου 2. 

 

Μονάδες 20

 

ΘΕΜΑ 4 

 

Να διερωτηθείς για τον τρόπο με τον οποίο στο Κείμενο 2 αποτυπώνεται ποιητικά η εφηβεία. Συμφωνείς ή διαφωνείς με τις απόψεις του ποιητικού υποκειμένου και γιατί; (100-150 λέξεις)

 

Μονάδες 15

 

 

ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΥΠΟΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΘΕΜΑΤΟΣ 1 

 

ΘΕΜΑ 1 

 

1^ο υποερώτημα (μονάδες 10) 

 

Να χαρακτηρίσεις τις προτάσεις με την ένδειξη ΣΩΣΤΟ (Σ) ή ΛΑΘΟΣ (Λ), αξιολογώντας αν ανταποκρίνονται στο νόημα του Κειμένου 1.

 

1.     Τα παιδιά που έχουν καλή αυτοεκτίμηση έχουν ρεαλισμό και αισιοδοξία.

2.     Η αυτοεκτίμηση εξασφαλίζει μια επιτυχημένη ζωή.

3.     Η αυτοεκτίμηση αναπτύσσεται και ολοκληρώνεται στην παιδική ηλικία.

4.     Η άποψη που έχει το παιδί για τον εαυτό του διαμορφώνεται με βάση τις αλληλεπιδράσεις που έχει με άλλους ανθρώπους.

5.     Ευθύνη των γονέων είναι να ελέγχουν όλα όσα επηρεάζουν την εικόνα που θα σχηματίσει το παιδί τους για τον εαυτό του.

 

Μονάδες 10

 

2^ο υποερώτημα (μονάδες 10) 

 

Να αντικαταστήσεις καθεμιά από τις παρακάτω διαρθρωτικές λέξεις ή φράσεις του Κειμένου 1 με μία ισοδύναμη συνώνυμή της χωρίς να αλλοιώνεται η συνοχή του.

 

Αντίθετα (2^η παράγραφος)

π.χ. (2^η παράγραφος)

Ταυτόχρονα (4^η παράγραφος)

φυσικά (5^η παράγραφος)

οπότε (5^η παράγραφος)

 

Μονάδες 10

 

3^ο υποερώτημα (μονάδες 15)

 

«Οι γονείς μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη υγιούς αυτοεκτίμησης, δείχνοντας ενθάρρυνση και ικανοποίηση σε πολλούς τομείς». Στην παραπάνω περίοδο η άποψη της συγγραφέα εκφράζεται ως προσταγή, ως  δυνατότητα ή ως πιθανότητα; (μονάδες 7) Να γράψεις την περίοδο ώστε η άποψη να εκφράζεται ως αναγκαιότητα. (μονάδες 8) 

 

Μονάδες 15

 

 

 

 

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ  14509

 

ΘΕΜΑ 1

 

1^ο υποερώτημα

Σύμφωνα με το κείμενο, οι γονείς ως σημαντικοί παιδαγωγοί μπορούν να έχουν ουσιαστική συμβολή στην οικοδόμηση καλής αυτοεκτίμησης του παιδιού. Αυτό μπορούν να το πετύχουν ενθαρρύνοντας το παιδί και δείχνοντας την ικανοποίησή τους για όσα κάνει. Μπορούν, επίσης, συσσωρεύοντας σταδιακά θετικά στοιχεία που τονώνουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού, να δημιουργήσουν ένα κεφάλαιο αυτοεκτίμησης χρήσιμο για την αντιμετώπιση των μετέπειτα δυσκολιών της ζωής του.

 

2^ο υποερώτημα

Αιτιολόγηση, παρόλο που δεν υπάρχει κειμενικός δείκτης (αιτιολογική λέξη ή φράση) που να δηλώνει αιτιολόγηση, είναι όσα αναφέρει η συγγραφέας για να αιτιολογήσει την άποψη που διατυπώνει στη θεματική πρόταση της παραγράφου ότι «Η καλή αυτοεκτίμηση είναι προστασία του παιδιού απέναντι στις προκλήσεις της ζωής». Το χωρίο με το οποίο αιτιολογεί την άποψή της αυτή είναι: «Τα παιδιά που γνωρίζουν τις δυνατότητες και τις αδυναμίες τους και νιώθουν καλά με τον εαυτό τους, έχουν γενικά μεγαλύτερη ευκολία να διαχειριστούν συγκρούσεις και να αντισταθούν σε αρνητικές επιρροές. Συνήθως χαμογελούν πιο εύκολα, απολαμβάνουν τη ζωή, έχουν ρεαλισμό και αισιοδοξία» Η συγγραφέας χρησιμοποιεί την αιτιολόγηση, για να στηρίξει με επιχειρήματα τη θέση «Η καλή αυτοεκτίμηση είναι η προστασία του παιδιού απέναντι στις προκλήσεις της ζωής», να αποδείξει την αλήθεια της και να πείσει γι’ αυτή.

Αντίθεση υπάρχει στο χωρίο «...Αντίθετα, τα παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση έχουν την τάση να βιώνουν τις προκλήσεις με μεγάλος άγχος και απογοήτευση και δυσκολεύονται να βρουν λύσεις στα προβλήματα. Μπορεί να σκέφτονται π.χ. «Δεν είμαι καλός» ή «Δεν μπορώ να κάνω τίποτα σωστά», οπότε γίνονται παθητικά, αποσύρονται ή παθαίνουν κατάθλιψη. Όταν αντιμετωπίζουν μια νέα πρόκληση μπορεί να σκέφτονται αμέσως «Δεν μπορώ»: Η συγγραφέας αντιπαραθέτει τα παιδιά με καλή αυτοεκτίμηση και τις συμπεριφορές τους με αυτά που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Η αντίθεση καθίσταται εμφανής από τη χρήση του επιρρήματος-διαρθρωτικής λέξης «Αντίθετα». Χρησιμοποιεί την αντίθεση, για να συμπληρώσει και να ενισχύσει την αιτιολόγηση που προηγήθηκε. Με τη σύγκριση και αντίθεση φωτίζεται καλύτερα η σημασία της καλής αυτοεκτίμησης και με την αντιπαραβολή των πληροφοριών και των ερεθισμάτων που δίνονται γίνεται καλύτερα κατανοητή από τον αναγνώστη και εντείνεται ο προβληματισμός του για την ανάγκη να καλλιεργείται στο παιδί καλή (θετική) αυτοεκτίμηση. 

 

3^ο υποερώτημα

Και στις δύο περιπτώσεις το ύφος είναι προφορικό και απλό εξασφαλίζοντας την αμεσότητα και μεγαλύτερη πειστικότητα του λόγου, διότι πρόκειται για φράσεις που θα έλεγε ή θα σκεφτόταν το παιδί ή οι γονείς στην καθημερινότητα και όχι η καλλιεργημένη ενήλικη συντάκτρια ενός άρθρου.

Μετασχηματισμός των αποσπασμάτων:

να σκέφτονται αμέσως «Δεν μπορώ»: να σκέφτονται αμέσως ότι αδυνατούν να πετύχουν. 

στο να τα πάει καλά: στο να επιτύχει.

 

ΘΕΜΑ 2

Προσφώνηση

Κυρίες και Κύριοι,

Φίλες και Φίλοι,

 

Πρόλογος

Και από προηγούμενους ομιλητές τονίστηκε και γενικά όλοι συμφωνούμε ότι σε ένα σύγχρονο αποτελεσματικό σχολείο το κέντρο θα πρέπει να είναι ο μαθητής. Στο πνεύμα αυτό θέλω στην ομιλία μου να θίξω μια πολύ σημαντική παράμετρο του τι σημαίνει να είναι ο μαθητής, κάθε μαθητής, στο κέντρο του ενδιαφέροντος της μαθησιακής διαδικασίας και γενικότερα της σχολική ζωής. Θα αναφερθώ στη σημασία της αυτοεκτίμησης του μαθητή και κυρίως στους τρόπους με τους οποίους μπορεί αυτή να τονωθεί στο σχολείο.

 

Κύριο μέρος

Α΄ νοηματική ενότητα: Η σημασία της αυτοεκτίμησης.

Με τον όρο αυτοεκτίμηση εννοούμε τη θετική ή την αρνητική άποψη που έχουν οι άνθρωποι για τον εαυτό τους, για τα προτερήματα ή τα ελαττώματα, για τις δυνατότητες ή τις αδυναμίες που έχουν. Η αυτοεκτίμηση κάνει τους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους νέους, να βλέπουν τη ζωή με άλλο μάτι. Με ό,τι καταπιάνονται και στις σχέσεις τους με τους άλλους η καλή αυτοεκτίμηση τους δίνει αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία, ενώ η χαμηλή ή αρνητική τούς προκαλεί συναισθήματα κατωτερότητας, ντροπής και απαισιοδοξίας. Η αυτοεκτίμηση οικοδομείται σιγά σιγά από την αποδοχή, το ενδιαφέρον, την επιβράβευση και την ενθάρρυνση  που εισπράττει ο άνθρωπος από την παιδική του ηλικία. Η αυτοεκτίμηση προϋποθέτει, ασφαλώς, την αυτογνωσία. Αλλά δεν είναι μόνο αυτογνωσία· εξαρτάται και από τον τρόπο με τον οποίο μας βλέπουν οι άλλοι και με τον οποίο μας συμπεριφέρονται. 

 

Β΄ νοηματική ενότητα: Προτάσεις για την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης των μαθητών στο σχολείο.

Για τους λόγους αυτούς, στο σχολείο είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος των διδασκόντων και των συμμαθητών στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης κάθε μαθητή/-τριας.

Τι πρέπει να κάνουν οι διδάσκοντες για την ενίσχυσή της:

-      Να κερδίσουν την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση του μαθητή.

-      Να βοηθήσουν τον μαθητή να αποκτήσει επίγνωση των δυνατοτήτων και των αδυναμιών του, κυρίως μέσα από διάφορες μορφές αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησης. Να μάθουν τον μαθητή να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του και να τον αποδεχτεί.

-      Να τον βοηθήσουν να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει τις αδυναμίες του αναθέτοντάς του εργασίες που μπορεί, έστω και με δυσκολία, να φέρει σε πέρας, ενθαρρύνοντας και επιβραβεύοντας την προσπάθειά του.

-      Να του εξηγήσουν ώστε να κατανοήσει ότι δεν μπορεί να έχει πάντα επιτυχίες, ότι και η αποτυχία είναι στοιχείο της ζωής όλων των ανθρώπων, να μάθει να θεωρεί τις αποτυχίες πρόκληση για περισσότερη μελέτη, περισσότερη προσοχή και ένταση των προσπαθειών του και όχι λόγο παραίτησης από τις προσπάθειες. Να τον μάθουν να διδάσκεται από τα λάθη και τις αποτυχίες του.

-      Να τον μάθουν να στηρίζεται σε ανθρώπους που τον αγαπούν.

-      Να τον παρακινούν να επιδίδεται σε δραστηριότητες που τον ευχαριστούν και στις οποίες έχει μια ιδιαίτερη κλίση και ταλέντο και έχει καλά αποτελέσματα.

-      Να του εξηγούν τεκμηριωμένα την πρόοδο που έχει επιτύχει στις επιδόσεις του και να τον επαινούν γι’ αυτή.

Αντίθετα, οι διδάσκοντες πρέπει να αποφεύγουν:

-      Τους μειωτικούς χαρακτηρισμούς και τις ειρωνείες.

-      Τη σύγκριση με την πρόοδο και την επιτυχία άλλων μαθητών.

Ο ρόλος των συμμαθητών. Οι συμμαθητές πρέπει:

-      Να συναναστρέφονται, να συνεργάζονται και να βοηθούν, αν μπορούν, κάθε συμμαθητή τους αδιακρίτως, και όχι να υποτιμούν και ακόμα χειρότερα να κοροϊδεύουν κάποιον για τις χαμηλές του επιδόσεις ή την ιδιαιτερότητά του.

 

Επίλογος

Κυρίες και Κύριοι,

Η θετική αυτοεκτίμηση αποδεικνύεται πολύ σημαντικός παιδαγωγικός παράγοντας όχι μόνο για την αποτελεσματική μαθησιακή διαδικασία στο σχολείο, αλλά και για τη διαμόρφωση προσωπικοτήτων με εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και στους άλλους ανθρώπους.

 

Αποφώνηση

Ευχαριστώ για την προσοχή σας.

 

ΘΕΜΑ 3

Η πρώτη εικόνα είναι: «τα κυριακάτικα πρωινά με τις καμπάνες του Αη-Σπυρίδωνα /σε μιαν εξαίσια μουσική συναυλία». Η δεύτερη: «όταν ανεβαίναμε τα μαρμάρινα σκαλοπάτια». Η τρίτη: «όταν κατεβαίναμε τους κήπους με τις τριανταφυλλιές». Οι εικόνες εικονίζουν πολλά πρόσωπα, προφανώς εφήβους, με κυριακάτικη εορταστική διάθεση και εμφάνιση να ανεβαίνουν «τα μαρμάρινα σκαλοπάτια» της εκκλησίας για τον κυριακάτικο εκκλησιασμό και να κατεβαίνουν στους κήπους με τις τριανταφυλλιές υπό τον ήχο των καμπανών «σε μια εξαίσια μουσική συναυλία». Οι εικόνες είναι πολύ ζωντανές, καθώς είναι πολυπρόσωπες, έχουν κίνηση, είναι οπτικοακουστικές και η τρίτη μάλιστα  είναι και οσφρητική «τριανταφυλλιές». Οι εικόνες αυτές  δημιουργούν ένα ευχάριστο, ανοιξιάτικο και εορταστικό κλίμα και αποδίδουν με επιτυχία την ψυχολογική κατάσταση των εφήβων που βιώνουν την ηλικία τους ως τη χαρά της ζωής. Οι εικόνες αποπνέουν τα βασικά χαρακτηριστικά των εφήβων, όπως  είναι η δύναμη, η υγεία, η ομορφιά, η αισιοδοξία, η χαρά, και ο λόγος αποκτά παραστατικότητα και ζωντάνια, με αποτέλεσμα ο αναγνώστης να αντιλαμβάνεται με επιτυχία τη σκέψη και τα νοήματα που θέλει να του μεταδώσει ο ποιητής. 

 

ΘΕΜΑ 4

Η εφηβεία στο κείμενο 2 αποτυπώνεται με τη μεταφορά «το παραμύθι της άνοιξης» και περιγράφεται με ευχάριστες γιορταστικές αναμνήσεις,  κυριακάτικου ομαδικού εκκλησιασμού «κυριακάτικα πρωινά» και περιπάτου στον κήπο με τις τριανταφυλλιές υπό των ήχο των καμπανών «εξαίσια μουσική συναυλία». Το ποιητικό υποκείμενο ξέγνοιαστο από αγωνίες για το χθες και το αύριο, ανυποψίαστο για το κακό και το θάνατο «δεν υποψιάζουνταν τα δόντια της φθοράς», βιώνει μόνο την αλκή της νιότης του «τα πλατιά στέρνα, τα γερά μπράτσα» και βλέπει τη ζωή σαν μια διαρκή νεότητα «μηνύματα μιας άνοιξης αιώνιας». Ωστόσο, με τη λέξη «παραμύθι» το ποιητικό υποκείμενο υποδηλώνει όχι μόνο την ομορφιά, αλλά την επικράτηση του ονείρου και την έλλειψη ρεαλισμού που χαρακτηρίζει την εφηβεία.    

Προσωπικά συμμερίζομαι τις απόψεις του ποιητικού υποκειμένου ότι η εφηβεία είναι πολύ όμορφη περίοδος της ζωής! Γιατί ο έφηβος βρίσκεται στην ακμή της σωματικής του δύναμης και στην ανάπτυξη των πνευματικών του λειτουργιών που τον κάνουν να αισθάνεται παντοδύναμος και αήττητος.  Φοβάμαι, όμως, ότι η υπερβολική αυτοπεποίθηση, ο ενθουσιασμός και η άγνοιά του μπορεί να τον οδηγήσουν σε ουτοπικές επιλογές  που θα καθορίσουν αρνητικά την πορεία της ζωής του! Γι’ αυτό η εφηβεία χρειάζεται να αποκτά ρεαλιστική εικόνα του κόσμου και των εξελίξεων, για να διοχετεύει τη δύναμή της σε ορθές επιλογές. 

 

 

ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΥΠΟΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΘΕΜΑΤΟΣ 1 

 

ΘΕΜΑ 1 

 

1^ο υποερώτημα

1.     Σωστό

2.     Λάθος

3.     Λάθος

4.     Σωστό

5.     Λάθος

 

2^ο υποερώτημα

Ισοδύναμες συνώνυμες διαρθρωτικές λέξεις ή φράσεις:

Αντίθετα: Απεναντίας

π.χ.: λόγου χάρη (λ.χ.)

Ταυτόχρονα: Παράλληλα

φυσικά: βέβαια (ή ασφαλώς)

οπότε: επομένως (ή συνεπώς ή άρα)

 

3^ο υποερώτημα 

Η άποψη της συγγραφέα εκφράζεται ως δυνατότητα «Μπορούν να…».

Μετατροπή της ώστε η άποψη να εκφράζεται ως αναγκαιότητα:

Οι γονείς είναι ανάγκη (ή χρειάζεται ή επιβάλλεται) να συμβάλουν στην ανάπτυξη υγιούς αυτοεκτίμησης, δείχνοντας ενθάρρυνση και ικανοποίηση σε πολλούς τομείς. 

Καλή χρονιά!

Υπαπαντή Ζουρούδη και Σπυρίδων Κούτρας