Πειστικός Λόγος

           Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗ           ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ           ΓΙΑ ΤΗ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ            Επειδή:   η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία μαθαίνεται, εφόσον ο μαθητής/-τρια αποκτά την ικανότητα να σκέφτεται λογικά και να εκφράζεται με ακριβή, συγκροτημένο, πειστικό, προσωπικό και πρωτότυπο τρόπο, αλλά δε μαθαίνεται ούτε και διδάσκεται από διαγράμματα με αποστήθιση ασύνδετων αναπόδεικτων θέσεων,   επειδή για την απόκτηση της δεξιότητας να κατανοούν και να συντάσσουν οι μαθητές αποτελεσματικά κείμενα χρειάζονται γνώσεις, πληροφορίες, κριτική δημιουργική, αναλυτική και συνθετική, σκέψη, που αναπτύσσεται με τη μελέτη και την άσκηση, και δεν είναι αρκετά τα δύο ή τρία κείμενα που δίνονται στις εξετάσεις,   επειδή για να είναι οι απαντήσεις που γράφουν οι μαθητές ορθές, εύστοχες, πλήρει...

            ΘΕΣΗ – ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ – ΑΠΟΔΕΙΞΗ – ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ – ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΑ                          (ΣΥΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ) – ΣΥΝΟΧΗ – ΠΕΙΘΩ     Εφαρμογή σε ένα αγαπημένο μου αριστοτεχνικά δομημένο κείμενο του Κορνήλιου Καστοριάδη.     Κείμενο   Κορνήλιος Καστοριάδης , «Η Άνοδος της Ασημαντότητας» (Διασκευή)   Με δεδομένη την οικολογική κρίση, την ακραία ανισότητα της κατανομής των πόρων μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών, την αδυναμία να συνεχίσει το σύστημα τη σημερινή του πορεία, το απαιτούμενο είναι μια νέα δυναμική πραγματικότητα που η σημασία της δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτε άλλο στο παρελθόν. Αναφέρομαι σε μια πραγματικότητα που θα έβαζε στο κέντρο της ζωής του ανθρώπου σημασίες άλλες από την αύξηση της παραγωγής και της  κατανάλωσης και στόχους ζωής διαφορετικούς, για τους οποίους οι άνθρωποι θα μπορούσαν να πουν πως αξίζουν τον κόπο. Αυτό ...

        «ΜΕ 400 ΛΕΞΕΙΣ» Ποτέ ένα βιβλίο δεν είναι μόνο αυτό που ορίζεται ως περιεχόμενό του. Το βιβλίο αυτό είναι «meum magnum opus». Σπούδασα κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μελέτησα τα έργα των αρχαίων ελλήνων και λατίνων συγγραφέων. Μυήθηκα και εμβαπτίστηκα σε αυτό που οι αρχαίοι Έλληνες έδωσαν στον κόσμο και από το οποίο προέρχονται όλα τα άλλα: στον ορθολογισμό. (Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι οι Νεοέλληνες τον διαθέτουν.) Αυτόν προσπάθησα, με όση συνέπεια μπορούσα, να εφαρμόσω στις πνευματικές μου δραστηριότητες και να τον μεταδώσω. Με ορθολογισμό, πρωτίστως, πραγματεύομαι και τα θέματα που αναπτύσσονται στο βιβλίο αυτό.   Ως προς τα εκφραστικά μέσα κανόνας μου είναι να αποφεύγω αυτά που αναφέρει ως σχόλια για τα πρωτόλειά του ο Οδ. Ελύτης: «Ενθουσιασμοί αδικαιολόγητοι, κάποτε, μπορώ να πω, και αντιπαθητικοί, φράσεις με απίθανο αλλά όχι, δυστυχώς, πάντοτε και αβίαστο μήκος, λυρικές εξάρσεις χωρίς αντίκρισμα, γλωσσικοί ακροβατισμοί και φρα...