Πειστικός Λόγος

  Ο πλάγιος λόγος είναι μυστήρια υπόθεση, από τα Αρχαία έως τα Νέα…   Κείμενο   Στη σημερινή εποχή τα ποσοστά των ανθρώπων που υποφέρουν από μοναξιά έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Οι άνθρωποι συχνά αναρωτιούνται: «Τι κάνω λάθος στις σχέσεις μου με τους άλλους;», «Γιατί δεν μπορώ να αντλήσω γνήσια ικανοποίηση μέσα από τις κοινωνικές μου επαφές;».   Ηλέκτρα Χατζηδημητρίου, inzone.gr, 4.12.2016.     Θέμα   Να ξαναγράψετε το απόσπασμα του παραπάνω κειμένου:  Οι άνθρωποι συχνά αναρωτιούνται: «Τι κάνω λάθος στις σχέσεις μου με τους άλλους;», «Γιατί δεν μπορώ να αντλήσω γνήσια ικανοποίηση μέσα από τις κοινωνικές μου επαφές;»  μεταφέροντας σε πλάγιο λόγο τα λόγια των ανθρώπων που βρίσκονται σε ευθύ λόγο. (μονάδες 4) Τι αλλάζει ως προς το ύφος λόγου; (μονάδες 6)   Μονάδες 10   Απάντηση   Μεταφορά του αποσπάσματος σε πλάγιο λόγο: Οι άνθρωποι συχνά αναρωτιούνται τι κάνουν λάθος στις σχέσεις τους με τους άλλους, και γιατί δεν μπορούν να...

          Ε, όχι και κειμενογράφος η Μάρω Βαμβουνάκη!   Σε κριτήριο αξιολόγησης της Τράπεζας Θεμάτων (24907), Γ΄ Λυκείου του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) αξιοποιείται ως δεύτερο μη λογοτεχνικό ωραίο κείμενο της λογοτέχνιδας Μάρως Βαμβουνάκη με τίτλο «Οι μοναχικοί άνθρωποι έχουν βλέμμα βαθύ». Στο ερώτημα 2 του ΘΕΜΑΤΟΣ 2 χρησιμοποιείται εσφαλμένα από αυτόν/-ή που θέτει το ερώτημα η λέξη «κειμενογράφος», για να αποδώσει την ιδιότητα της Μάρως Βαμβουνάκη.  Σύμφωνα με το λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη, κειμενογράφος είναι το πρόσωπο που ασχολείται επαγγελματικά με τη συγγραφή κειμένων για πρόσκαιρη χρήση και χωρίς υψηλές φιλολογικές απαιτήσεις. Ε, όχι, λοιπόν, και «κειμενογράφος» η Μ. Βαμβουνάκη! Αυτός/-ή που χρησιμοποίησε εσφαλμένα τη λέξη προφανώς σκέφτηκε (ανελλήνιστα): «γράφει κείμενο», άρα είναι «κειμενογράφος»! Με το ίδιο σκεπτικό «δίνω λόγο σε κάποια ότι θα την παντρευτώ», άρα είμαι «δωσίλογος»! Εκτός και αν δεν ξέρει ποια είναι η Μάρω Βαμβου...

                   ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ                   Θέμα/ερώτημα ολικής άγνοιας   Μπορεί να κάνει το χρήμα ευτυχισμένο τον άνθρωπο;   Τίτλος : Φέρνει το χρήμα ευτυχία;   Παρόλο που η ευτυχία (ευδαιμονία) είναι, κατά τον Aριστοτέλη, «τέλος των ανθρωπίνων», ο σκοπός (τέλος), του ανθρώπου, ο τρόπος με τον οποίο καθένας την αντιλαμβάνεται και κυρίως οι τρόποι με τους οποίους την αναζητά και επιδιώκει να την κατακτήσει είναι ζήτημα προσωπικό. Υπάρχουν, ωστόσο, κάποιοι κοινοί για τους περισσότερους ανθρώπους παράγοντες ευτυχισμένης ζωής. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το χρήμα είναι ένας από αυτούς; Η απάντησή μου στο ερώτημα αυτό είναι: Εξαρτάται. Εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο το αποκτούμε, από τη θέση που του δίνουμε στη ζωή μας, από τον τρόπο με τον οποίο το χρησιμοποιούμε.  Τα χρήματα μας βοηθούν να ικανοποιούμε επαρκώς τις βιοτικές μας ανάγκες, να αν...

  Κείμενο     «Αποφεύγουμε την ατομική ευθύνη, όπως ο διάβολος το λιβάνι».   Ποια είναι η θέση σας ως προς το ζήτημα της ατομικής ευθύνης μέσα στην ιστορική δίνη;  Μόνο μέσω της ατομικής ευθύνης μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τίμια τον εαυτό μας – και κατ’ επέκταση τον κόσμο. Ας πάρουμε την δική μας περίπτωση: Ζούμε στον τόπο όπου, μέσα από έναν κυκεώνα γραφειοκρατίας, ποτέ κανένας δεν θεωρείται υπεύθυνος για τίποτα. Αποφεύγουμε την ατομική ευθύνη, όπως ο διάολος το λιβάνι. Πώς θα μπορέσουμε να κάνουμε κάποια στοιχειώδη αυτοκριτική για να πάμε ένα βήμα μπροστά; Κάθε ιστορική συγκυρία επιβάλλει τις απαραίτητες αλλαγές. Δεν νομίζω πως υπάρχει ζωντανός οργανισμός -οποιουδήποτε είδους- που δεν μεταβάλλεται, που δεν εξελίσσεται συνεχώς. Άλλη μια ελληνική πρωτοπορία: λυσσαλέα αντίσταση σε οποιαδήποτε ουσιαστική αλλαγή.   Ζούμε, επίσης, σε εποχή ιστορικής δίνης: Πόσο βαραίνουν τα «αν» της κάθε στιγμής ή επιλογής μας; Πόσο σημαντική είναι η στάση μας σε εποχή που το Κ...